Chalet

Mamy zimę a wraz z nią szansa na śnieg i narciarskie szaleństwo. Błękit i biel ośnieżonych stoków kontrastuje z mrokiem przytulnych wnętrz, ciepłym kolorem drewna smaganego górskim wiatrem, kamieniem wokół płonących polan, tartanem wełnianego pledu. Kubek parującej herbaty, gorąca kąpiel i obowiązkowa wieczorna biesiada w wersji gourmet dinner dopełniają obrazka idealnego ski-resort w odmianie de-luxe.

Śmieszna nazwa, która w dzieciństwie kojarzyła mi się jedynie z brudną deską sedesową, uosabia szyk i urok alpejskich kurortów przez duże K. Oderwane od zgrzebnej ludowości Szczyrku i młodopolskiej maniery Zakopanego, miejscówki w Megève czy  Courchevel  zaskakują designerskim podejściem do tradycyjnej góralskiej architektury, kolorystyki, wzornictwa i stylu życia..

Drewno poddane nowoczesnej obróbce, bez floralnej snycerki, surowe kratki, zamiast słodkiej łączki, zgrzebne faktury lnów, naturalne desenie futer cielęcych i karmel surowej skóry,  szklane elewacje odsłaniające piękno krajobrazu to nowoczesna interpretacja estetyki aprés-ski.

Kominek obowiązkowy – archetyp rodzinny skupionej wokół domowego ogniska to obrazek, który przychodzi na myśl gdy myślimy o poczuciu bezpieczeństwa i długich, zimowych wieczorach. Czarny granit, surowa blacha, połówki grubych pni lub delikatna biel nieokorowanej brzozy to pomysł na niestandardową elewację. Na tle ciemnej, skromnej oprawy złoty blask ognia lśni jeszcze mocniej.

Pięknie nakryty stół, pełen wyrafinowanych smakołyków i kieliszek czerwonego wina rozbudza wyobraźnię. Tak jak Chalet w wersji francuskiej znaczy co innego niż szalet po polsku, tak i menu gastronomique oznacza coś odmiennego od gastronomii w wersji PL.

Tradycyjne materiały dostępne w górskim krajobrazie i motywy kojarzone z góralszczyzną można ująć nieco inaczej. Poroża na tradycyjnych szyldach jak w pokoju Sinobrodego są passé. Rogi zwierzęce jako nowoczesne kinkiety są chic.

Tapicerowane zagłówki łóżek master bedrooms zachęcają do niespiesznej lektury, seansu tv i relaksu. Kontrast tkaniny z drewnem i skórą to interesujący dialog faktur. A współczesna stylizacja ucieka od mody à la rustique.

Marzyłabym o takich adresach w rodzimym krajobrazie. Są pierwsze jaskółki nadziei: Nosalowy Grand  w Zakopanym, No Name Hotel w  Łapszach Niżnych. Może i prywatni inwestorzy pójdą w tym kierunku? Porzucą folk-kilimki z Ikea i stęchłą atmosferkę austriackich gargameli na rzecz ambitnych, nowoczesnych projektów, wykraczających poza ludyczny schemat. Jakby ktoś szukał architekta wnętrz to zgłaszam swój akces!